 |
pokorni obywatele, klasztornej samotności,
którzy wytrzymaliście
bezbożne ataki szalejącego piekła.
Rozdeptaliście drogocenne kamienie i złoto,
najwyższe godności i radości,
które daje świat.
Waszym pokarmem były rośliny i nasiona,
woda wam była napojem
a twarda ziemia łóżkiem.
Żyliście między wężami i okrutnymi smokami
Nie wystraszył was groźny wygląd demonów.
Wasza myśl gorliwie wzleciała
daleko od śmiertelnych rzeczy
a zjednoczona ze świętymi
zostawała między gwiazdami.
Najwyższemu Ojcu na niebiosach
I Wielkiemu Synowi Panny
razem ze Świętym Pocieszycielem
Niech będzie cześć i najwyższa chwała. Amen
(Tłumaczenie z czeskiego tekstu liturgii sióstr trapistek, jeśli ktoś znajdzie lepsze proszę o kontakt :-)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz